Yπάρχουν πολλές θεματικές προτάσεις σε αυτό εδώ το άρθρο. 1.Προοδευτική Διακυβέρνηση. 2.”Κέντρο”. 3.”Απόφαση Συνεδρίου”. 4.Γιώργος Α. Παπανδρέου. – Ναι η τελευταία θεματική πρόταση είναι ονοματεπώνυμο!

Θα τα πάρουμε ένα-ένα. Ας ξεκινήσουμε από την Προοδευτική Διακυβέρνηση. 

Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδα και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου “άναψε φλόγες” στην βάση των ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς. Αναφερόμενος στο μέλλον του τόπου και στην σχέση των “γενίτσαρων” με την προοδευτική πολιτική επάνοδο, χρησιμοποίησε την φράση “Προοδευτική Διακυβέρνηση” “φωτογραφίζοντας” τον ΣΥΡΙΖΑ και μιλώντας δημόσια για την ανάγκη συνεννόησης μπροστά στην σύγχρονη Δεξιά.

Και έγινε “χαμός”. Γιατί; Γιατί το Κίνημα Αλλαγής (και ο ΣΥΡΙΖΑ) ταλανίζονται από  ελικοειδείς κλίκες ιδεολογικού φανατισμού! Πως γίνεται να συνυπάρχουν στον χώρο της κεντροαριστεράς ο, ριζοσπαστικός σοσιαλιστής με τον φιλελεύθερο προοδευτικό; Πως γίνεται ο Ανδρέας Λοβέρδος (για παράδειγμα) να είναι κάτω από την ίδια πολιτική στέγη με τον Γιώργο Α.Παπανδρέου (επίσης τυχαίο παράδειγμα);

Υπάρχει απάντηση σε όλο αυτό. Το ΠΑΣΟΚ. 

Αυτή είναι η απάντηση που ψάχνετε, όσο και να προφασιστεί κανείς ιδεολογικές διαφορές και κοινωνικές συναναστροφές, όλους μας ενώνει το ΠΑΣΟΚ. ΝΑΙ και τους “γενίτσαρους” του ΣΥΡΙΖΑ. Ανοίγω μεγάλη κουβέντα τώρα, μα δεν μπορεί να φαντάζεται ο οποιοσδήποτε πως ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ του 4% έγινε εν μια νυχτί κόμμα διακυβέρνησης με 32% ,στα χειρότερά του μάλιστα, καλύπτοντας σε λίγα χρόνια, ένα ιδεολογικό “κενό” που τον χώριζε από το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ; Πιστεύετε δηλαδή πως ήταν τόσο σφοδρό το κίνημα των “αγανακτισμένων” που δημιούργησε νέο πολιτικό ιδεολογικό υπόβαθρο που δεν έχει σχέση με το “Παλιο ΠΑΣΟΚ”; Όποιος θεωρεί κάτι τέτοιο, ίσως να έχει “μαύρα μεσάνυχτα” πολιτικά μιλώντας πάντα, ή αποφάσισε να “στρουνθοκαμηλίσει” απαντώντας με “ό,τι πεις και ένα παραπάνω”- που λένε και τα νήπια για να “επιχειρηματολογήσουν”-

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν, η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη, η μεγαλύτερη ίσως στην σύγχρονη πολιτική μας ιστορία, καθώς γεννήθηκε στην Αριστερά, είδε πως το μέλλον και η προοπτική δημιουργίας ενός σταθερού γίγαντα της πολιτικής στην Ελλάδα, είναι η επέκταση στον χώρο του κέντρου. Έτσι δημιουργήθηκε ο όρος “κεντροαριστερά” άλλωστε. Άρα, το 45% του ΓΑΠ το 2009, δεν “εξαφανίστηκε από προσώπου γης” , απλώς “μεταπήδησε” στο κόμμα της Αριστεράς (τότε) που είδε την ίδια προοπτική, την σταδιακή επέκταση στον χώρο του κέντρου…

Το “Κέντρο”.

Μια δύσκολη προσέγγιση του πολιτικού χώρου που ονομάζεται κέντρο στην Ελλάδα, μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας την μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ από την “εποχή Ανδρέα” στην “Σημιτική περίοδο”. Τί έγινε τότε, το κέντρο, απέδειξε πως είναι ο χώρος των “κυλιόμενων ψηφοφόρων”. Από το 1996-2004, το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε την χώρα με το “πάθος” του 1981 μα με νέους ιδεολογικούς ορίζοντες. Τους λεγόμενους “Εκσυγχρονιστικούς, ευρωπαϊστικούς” ιδεολογικούς ορίζοντες προσδοκιών. Μια σύγχρονη προσέγγιση του όρου “προοδευτικός”. Προοδευτικός ίσον Ευρωπαϊστής με όρους αλληλεγγύης και οικονομικής εξέλιξης, όπου εξέλιξη ίσον εκσυγχρονισμός. Εκσυγχρονισμός τόσο του κράτους όσο και του αξιακού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ της εποχής Σημίτη.

Το ‘Προοδευτικό κέντρο΄, που πολλοί ευαγγελίζονται και σήμερα, είναι αυτό που ταυτίστηκε με το “κλείσιμο του ματιού” του κεντρώου χώρου και στην κεντροδεξιά επέκτασή του. Και εκεί είναι που “χάθηκε η μπάλα”. Με τον ερχομό μάλιστα – με όποιον τρόπο προήλθε- του Ε.Βενιζέλου στην αρχηγία του κόμματος, επιτεύχθηκε η ολοκληρωτική σύγκρουση εσωκομματικά, του κεντροαριστερού μετώπου με την εκσυγχρονιστική κεντρώα ιδεολογία του Σημίτη. Έτσι, η συγκυβέρνηση με την ΝΔ- τον αιώνιο εχθρό- προκάλεσε την εκ των πραγμάτων αποδόμηση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα, παρατηρούμε τον Μητσοτάκη, να “κλείνει το μάτι” στην ίδια ακριβώς πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ που “έκλεινε το μάτι” ΚΑΙ στην κεντροδεξιά (με προοδευτικούς όρους όχι με νεο-φιλελεύθερους) -δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η πλειονότητα των πρώην “συντρόφων” που ευνοήθηκαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ή τείνουν να ευνοηθούν, ανήκουν σε αυτή την πτέρυγα ακριβώς!

Απόφαση Συνεδρίου.

Το Κίνημα Αλλαγής, στο τελευταίο του Συνέδριο, αποφάσισε, την αυτόνομη και ανεπηρέαστη πορεία του. Αυτό σημαίνει πως το Κίνημα Αλλαγής, με βάση την απόφαση που έλαβαν οι σύνεδροι και η Κ.Ε, δεν θα συνεργαστεί ούτε με την ΝΔ ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί το Κίνημα Αλλαγής, ένα κόμμα που αυτή τη στιγμή βρίσκεται δημοσκοπικά στο 6-7% να μιλά για “προοδευτική διακυβέρνηση”; Αυτό σημαίνει πως περιμένει είτε την καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ και την επιστροφή των ψηφοφόρων του, είτε κάτι άλλο….

Γιώργος Α.Παπανδρέου.

Είπαμε, η τελευταία “θεματική πρόταση” είναι ονοματεπώνυμο. Ονοματεπώνυμο, βαρύ σαν ιστορία. Αδιαμφισβήτητα. Ο πρώην Πρωθυπουργός της χώρας, με βάση όλες τις τελευταίες δράσεις και ομιλίες του μα και τις δηλώσεις και συνεντεύξεις του, με ευγενικό τρόπο- όπως πάντα-, “παίρνει το αίμα του πίσω”. Έχει επαληθευθεί το πολιτικό του σχέδιο και οι προτάσεις του προ 10ετίας και ο ίδιος επιβεβαιώνεται κάθε μέρα και δεν διστάζει να το λέει όπου βρεθεί. Και καλά κάνει. Είναι από τους πολιτικούς που χλευάστηκαν, λοιδορήθηκαν και απαξιώθηκαν με τον μεγαλύτερο δυνατό τρόπο στην σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου.

Δεν έχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του σε ό,τι αφορά την εκλογολογία στα εσωτερικά του Κινήματος Αλλαγής. ίσως γιατί έχει εντοπίσει πως αρκετά μεγάλο μέρος της βάσης των ψηφοφόρων του σύγχρονου ΚΙΝΑΛ, είναι τόσο αντι-ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν με συμπάθεια τον Μητσοτάκη. Ίσως γιατί βλέπει πιο μπροστά από τις εξελίξεις σήμερα. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΙΝΑΛ, ταλανίζονται από εσωκομματικές έριδες που είτε “τείνουν” προς τα Δεξιά είτε “τείνουν” προς τα Αριστερά. Έχει να δώσει “μάχη” ο Τσίπρας με τους “53” για να πείσει πως ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να έχει ισχυρό έρεισμα στην κοινωνία. Έχει τις δικές της μάχες να δώσει η Φ.Γεννηματά με τις πολυπληθείς “φυλές” του ΚΙΝΑΛ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, έχει κάνει ξεκάθαρο σε όλους, πως το κόμμα που μπορεί να τα βάλει με την σύγχρονη Δεξιά του Μητσοτάκη είναι ένα κόμμα απαλλαγμένο από ιδεολογικές παθογένειες και ελικοειδείς κλίκες. Είναι το ΠΑΣΟΚ του αύριο, που μπορεί να πετύχει την “Προοδευτική Διακυβέρνηση” του τόπου. Αυτό σημαίνει πως θα έχουμε αρκετές ζυμώσεις στο πολιτικό τοπίο της χώρας, τα επόμενα χρόνια, αρχής γενομένης με τις -σχεδόν σίγουρες- πρόωρες εκλογές που θα διεξαχθούν με απλή αναλογική.

Το ΠΑΣΟΚ του αύριο

Δεν σημαίνει πως το ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ θα είναι ένα “κολάζ” κομμάτων, σε αυτό το άρθρο μιλάμε πάντα ιδεολογικά. Οι κομματικές προεκτάσεις είναι ένα ζήτημα που οφείλουν οι πολιτικοί να επεξεργαστούν, σεβόμενοι τις προθέσεις της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων τους και της ιστορίας του χώρου. Η μάχη με την Δεξιά, οφείλει να είναι ο “πυρήνας” του ΠΑΣΟΚ του αύριο, το ΠΑΣΟΚ άλλωστε, δεν είχε κανένα “μέτωπο” με την Αριστερά, εκεί γεννήθηκε άλλωστε! Καμία “χείρα βοηθείας” λοιπόν στην πιο νεοφιλελεύθερη Δεξιά στην ιστορία αυτού του τόπου, στην ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη (που απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής).

ΠΗΓΗ : https://thesocialist.gr/proodeutiki-diakyvernisi-grafei-o-aggelos-gavris/